Gönderen Konu: Antuan'ın Kaçışı  (Okunma sayısı 591 defa)

Vetrinus

  • Yolcu
  • - 7 -
  • İleti: 172
Antuan'ın Kaçışı
« : Nis 22, 2010, 16:10:07 »
KAÇIŞ

İlk adımımı attığım taht odasında, son adımımı düşünüyorum. Yaklaşan günahın habercisi, korku. Ölümün ayak seslerini duyuyorum. Elim silahımın kabzasını sımsıkı tutmuş, olmakla olmamak arasındaki sınırı korumaya çalışıyorum. Kapı açıldı, birazdan arkamı dönüp celladımı selamlayacağım. Bu o, elf! Yüzünü dikkatlice inceliyorum, ölüm görmüyorum. Gözlerinde habersiz bir ifade var. Ona inanıyorum bir an, elimi gevşetiyorum. İşte geldiler! Hainlerden biri kapıyı üstümüze kilitledi. Elf’e bakıyorum, bir an ‘’acaba?’’ diyorum. Sonra silip atıyorum bu ‘’acaba’’ yı beynimden. En az onun bedeni kadar zayıf beni öldürmeye gelmiş olma ihtimali. Onun haberi yok. Buradan çıkmamız lazım. Babamın feryatlarına karşılık üç kişinin soluğunu keserek uzaklaşıyoruz cennetimden.

Babam öldü! Lord Arimon öldü... Lord Arimon’u kapısındaki uşaklar öldürdü. Becerebilselerdi eğer, şimdi ben bu satırları yazamayacaktım. Dost Aramil sayesinde onlardan kurtulmayı başardım. Şimdi sonu belli olmayan bir yolculuğa çıkmam gerekiyor. Başka çarem yok. Güvenmediğim insanlara yaklaşmak zorundayım. Babam öldü! Lord Arimon öldü... Mecburi olarak çıkacağım bu yolculukta, Aramil dışında üç kişi daha olacak yanımıda. Bir yarı-ork ve iki insan. Bu insanlardan biri kiralık. Adımın Antuan olduğu kadar eminim ki, Gethro denen aşağılık köpek babamın katilleriyle aynı kaptan yemek yiyor ve beni ölü veya diri onlara teslim etmek için uygun zamanı kolluyor. Güçlü olmam gerek, hızlı olmam gerek, sakin olmam gerek. O benim atımın yularını kesti, yani hızımı yarıya indirdi, benim de onun kafasını yere indirmem gerek.

Geri döneceğim, cennetime geri döneceğim. Babamın bana hiçbir zaman güvenmediğini biliyorum. Onu öldürenleri onun yanına yollayarak hayatı boyunca bana güvenmemekle yanlış yaptığını ona göstereceğim. Onlar beni ele geçirmeden uzaklaşabilir ve güçlenebilirsem, tüm bu isteklerimi gerçekleştirebilirim.
 
Şarkılar sustu şimdi! Pahalı şaraplar, güzel kadınlar, güneşli günler ve eğilmeyen Antuan şimdilik yolun gerisinde kaldı. Yaşamak için eğileceğim, diz çökeceğim, ayağa kalkarken öldüreceğim. Günah, elimde kalan tek şans. Ölümlerle yaşayacağım, hainler öldükçe ben yaşayacağım. Ben yaşadıkça intikamımı alacağım ve babama Antuan’ı ispatlayacağım. Babam öldü! Lord Arimon öldü...

Antuan Nightshade   
J'alre