Issarion Günlükleri

[Kharnos]

Issarion Günlükleri Irkdaşlarımızın önemli bir gerçeğin farkına varması gerekiyor: Issarion bizim evimiz falan değil. Bir nesilden diğerine geçmeye başlamış yurt arayışımızın artık bitmesi, halkımı yıpratmış olan bu yürüyüşün artık sona ermesi şarttı. Böylece Issar'ların yeni yaşam alanı, bir balta girmemiş yağmur ormanları diyarının orta yerinde yükselmeye başladı. Biz, yani Issar'lar, kendimizi tuzakların en büyüğüne işte böyle düşürdük. Issarion adını verdiğimiz bu yerin, dört bir yanımızdan üstümüze çöküveren kana susamış bir karanlıktan ibaret olduğunu anladığımızda yoldaşlarımızın yarısı çoktan ölmüştü. Ormanlar geçit vermiyordu. Çevre yönlere nasıl yayılıyorlarsa bulutlara doğru da öyle yükseliyor, üst üste binmiş katmanlarının gölgesinde korkunç şeyler barındırıyorlardı. Böylece kendi duvarlarımızın içinde sıkışıp kaldık. Acımasız tabiatından almaya çalıştığımız en küçük şeyin bile karşılığında bizden yoldaşlarımızı kopardı Issarion. Yaşamak bizim için hiç bu kadar zor olmamıştı. Duvarlarımızı aşamıyorlardı, ama onları biz de aşamıyorduk. Boyut geçitleri ne yazık ki kavim hâlinde ulaşamayacağımız kadar uzakta, kim bilir kaçıncı ufkun, kaçıncı dehşetin ardındaydı... Kapılara yalnızca en seçkin ve korkusuz olanlarımız ulaşabiliyordu. Geride kalanlar ise yeni bir günün getireceği yeni haberlere umut bağlıyor, yaşamlarını böyle sürdürüyorlardı. Issarion... Orası evimiz falan değil. Hiçbir zaman da olmayacak.