Gönderen Konu: Aramil Darkthorn  (Okunma sayısı 3066 defa)

Kharnos

  • Hancı
  • - 19 -
  • İleti: 658
Aramil Darkthorn
« : Ağu 02, 2017, 16:09:27 »


Aramil Darkthorn

Eğer Anroth’u size tek kelimeyle anlatacak olsaydım, bu kelime “Kaos” olurdu. İster şehrin tarihine, ister kalabalık meydanlarına, isterseniz de yönetim biçimine bakın, hep aynı şeyi görürsünüz.

Küçük bir çocuktur Anroth. Güzelliği de, karmaşası da bundan ileri gelir. Değişimin hızı kafanızı karıştırır, o büyürken ona yetişebilmeniz güç olacaktır. Yüzler değişir, öyküler değişir, soysuzlar şehrinde hiçbir şey bıraktığınız gibi kalmaz. Tavernalar gidip de dönmeyenlerin hüznüyle dolar. Dakikalar sonra ise yeni haberler, güçlü notalar ve tokuşturulan kadehlerle yeniden neşelenir.

Evsiz bir çocuktur Anroth. Onda sıcak bir hanenin sükûnetinden çok, sokaklarda olmanın gerilimi vardır. Dünyadaki bütün renkleri bünyesine toplamıştır, ama onlarla bir resim yapacak imkana hiç sahip olmamıştır. Herkes bu şehri görebilmek için buraya gelmiştir, ama işler ters giderse ona kimse sahip çıkmayacaktır.

Evet. Toplumsal buhranlara veya politik sarsıntılara göğüs gerebilecek yapıda değildir Anroth. Escova halkı, ticareti olduğu kadar türlü çileleri de kapsayan milenyumluk geleneklerinden güç alarak zorluklara karşı kenetlenebilir. Şu anda yaptıkları şey tam olarak budur. Rodan’ın yüksek duvarlarının ardında, damarlarında vatan sevgisi akan güçlü bir halk yaşar. Erkekleri gibi kadınları da savaşır ve Iadon’a olan inançları onları daha da sarsılmaz bir yere koyar. Anroth’un zayıflığı işte burada yatar. Burada millet yoktur, cana ve ruha işlemiş bir dava yoktur, müdafaa edilecek bir tarih de yoktur. Lâkin, soysuzlar şehri bu büyük zaafını aynı oranda büyük bir avantajla telafi eder.

Bu şehrin damarlarında bir gölge dolaşır. Anroth’un kendi gölgesidir bu, mükemmel bir yansımasıdır. Şehir, kendini kendi içinde yeniden var etmiş; bilinç, zekâ, irade ve beceri kazanmıştır. Anroth gölgeyi, gölge de Anroth’u denetler. Gönülleri de amaçları da birdir. Birlikte oldukları sürece şehir de, gölge de dize gelmeyecektir.

O gölge Aramil’dir. Anroth’un gözü, kulağı, kalbi, aklı ve taç giymemiş hakimidir. Yüz yılı aşkın süredir bu karmaşada yitip gitmemişse eğer, insanı ve kaos dediğim şeyi çok iyi anlamış olmasındandır. Aramil kaosun kurbanı değildir. Yaratıcısı ve yöneticisidir.

Kharnos
Belirli bir noktadan sonra artık geriye dönüş yoktur. İşte bu noktaya erişmek gerekir.
Franz Kafka

 

accordion-centenary